Wniosek o utratę wartości pojazdu to pismo, w którym nie powinno zabraknąć takich informacji, jak numer szkody oraz numer polisy OC. Elementem niezbędnym są także dane osobowe wnioskującego i ubezpieczyciela. Wniosek musi wskazywać na fakt zmniejszenia wartości handlowej pojazdu po naprawie uszkodzeń powstałych wskutek kolizji.
Każda umowa najmu lokalu mieszkalnego musi zawierać niezbędne informacje potwierdzające tożsamość obu stron, czyli wynajmującego i najemcy, dotyczące samego przedmiotu najmu, czyli lokalu mieszkalnego lub domu oraz określające podstawowe warunki umowy, tj. wysokość czynszu, termin i sposób płatności. Wszystkie pozostałe stosunki między wynajmującym a najemcą, jeśli nie zostały ustalone pisemnie w umowie, odnoszą się do obowiązującej ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego z dnia 21 czerwca 2001 roku. Spis treści Miejsce i data zawarcia umowy Określenie stron umowy Opis lokalu mieszkalnego - prawo własności Opis lokalu mieszkalnego - stan techniczny i wyposażenie Czas trwania umowy Informacja o wysokości czynszów i opłat Wypowiedzenie umowy Podnajem Najemcy i mieszkańcy Wydanie lokalu i protokół zdawczo-odbiorczy Zapisy dotyczące kaucji Zmiany w umowie Zapisy fakultatywne Zapisy niedozwolone Wzór umowy najmu lokalu mieszkalnego Miejsce i data zawarcia umowy Umowa najmu lokalu mieszkalnego na czas określony Zawarta dnia (dokładna data) w (nazwa miejscowości) pomiędzy... Dokument regulujący warunki najmu rozpoczynamy nagłówkiem Umowa najmu lokalu mieszkalnego. Następnie określamy datę i miejsce zawarcia umowy. Można to ująć w klasycznej formule: Zawarta dnia (dokładna data) w (nazwa miejscowości) pomiędzy… Określenie stron umowy …pomiędzy: Janem Kowalskim, zamieszkałym w Mieście, przy ul. Przykładowej 1/2, legitymujący się DO nr AAA 123456, PESEL 70063112340, zwanym dalej Wynajmującym, a Piotrem Nowakiem, zamieszkałym w Miasteczku, przy ul. Wzorowej 2/3, legitymujący się DO nr BBB 654321, PESEL 80023056789, zwanym dalej Najemcą. W umowie koniecznie trzeba zawrzeć dane identyfikujące wynajmującego i najemcę. Do nich zalicza się: imię i nazwisko, PESEL, serię i nr dowodu tożsamości. Wynajmujący to właściciel nieruchomości bądź osoba, która wynajmuje mieszkanie innej. Najemcą jest osoba, która najmuje tę nieruchomość, płacąc regularnie wynajmującemu ustalony czynsz. Opis lokalu mieszkalnego – prawo własności W tym miejscu powinien znaleźć się szczegółowy opis przedmiotu najmu, czyli lokalu mieszkalnego lub domu. Wśród najważniejszych informacji trzeba podać stan mieszkania, powierzchnię (zgodną z wpisem w Księdze Wieczystej) oraz wyposażenie lokalu. Kolejny wpis umowy po wprowadzeniu danych obu stron i opisu lokalu oznaczamy Artykuł nr i dalej w punktach podajemy opis. Artykuł 1. 1. Wynajmujący oświadczył, że jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w miejscowości (nazwa miejscowości) przy ulicy (nazwa ulicy) nr budynku (numer) nr lokalu (numer), zwanego dalej lokalem mieszkalnym. 2. Lokal mieszkalny składa się z dwóch (liczba) pokoi oraz: przedpokoju, kuchni, łazienki, toalety, balkonu, piwnicy (wypisać nazwy pomieszczeń, które znajdują się w lokalu bądź są do niego przypisane). 3. Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1 stanowi 35 (dokładny metraż nieruchomości) m2. Lokal jest objęty wpisem do Księgi Wieczystej o numerze AB1C/12345678/9 (numer księgi wieczystej) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (nazwa miejscowości), zwanym dalej wpisem do KW. Mówiąc w umowie o powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, należy przez to rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, tj. kuchni, pokoju, przedpokoju, łazienki, toalety, spiżarni itd. Zgodnie z ustawą za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego nie uważa się balkonu, tarasu, loggi, schowka w ścianie, piwnicy, strychu. Jeśli do lokalu mieszkalnego przynależy piwnica, pomieszczenie gospodarcze bądź garaż, konkretnym zapisem w umowie można uregulować warunki korzystania z tego odrębnego pomieszczenia przez najemcę. Można to zapisać następująco: 4. Zgodnie z wpisem do KW piwnica ma charakter pomieszczenia przynależnego, opłaty zaś będą doliczane do czynszu zgodnie z regulaminem rozliczania kosztów gospodarowania zasobami mieszkaniowymi oraz ustalania opłat za użytkowanie lokali Spółdzielni Mieszkaniowej (nazwa SM). 4a. Zgodnie z wpisem do KW piwnica ma charakter powierzchni współdzielonej, opłaty zaś będą doliczane do czynszu zgodnie z wielkością udziału, wynoszącą (procentowy udział) % czynszu. Opis lokalu mieszkalnego – stan techniczny i wyposażenie Artykuł 2. 1. Wynajmujący oddaje Najemcy do używania ww. lokal wraz z wyposażeniem, a Najemca ww. lokal bierze w użytkowanie. W dniu przekazania najemcy, lokal mieszkalny jest w dobrym stanie technicznym, ze sprawną instalacją gazową, wodno-kanalizacyjną i elektryczną. W mieszkaniu w dniu przekazania najemcy występują następujące wady: trzy pęknięte płytki ceramiczne w łazience, niesprawny zamek w drzwiach łazienkowych, lustro posiada obtrącony prawy dolny róg, na prawym skrzydle okna kuchennego jest poziome pęknięcie. 2. Szczegółowy stan techniczny lokalu mieszkalnego i lista rzeczy stanowiących wyposażenie lokalu wraz z dokumentacją fotograficzną (nie jest to wymagane, ale może stanowić dopełnienie umowy najmu) stanowi załącznik do niniejszej umowy. W paragrafie umowy poświęconym opisowi przedmiotu najmu warto dokładnie opisać stan techniczny lokalu mieszkalnego i ewentualne usterki, jakie się w nim znajdują, a także wyposażenie (meble wypoczynkowe, meble skrzyniowe, sprzęt AGD i RTV). Jeśli najemca nie zadba o szczegółowy opis mieszkania, zwłaszcza jeśli występują w nim uszkodzenia i awarie, to zgodnie z przepisami to na nim spoczywa obowiązek ich naprawy. Chyba że są to instalacje i urządzenia związane z budynkiem (instalacja gazowa, elektryczna, wodno-kanalizacyjna, itd.) i ich uszkodzenie nie nastąpiło z winy najemcy. Najemca, oddając lokal, nie ponosi odpowiedzialności za zużycie rzeczy będące następstwem ich normalnego użytkowania. Czas trwania umowy Artykuł 3. 1. Umowa najmu lokalu mieszkalnego zostaje zawarta na okres od dnia (data) do dnia (data). Jeśli w umowie najmu lokalu mieszkalnego nie znajdzie się zapis dotyczący okresu trwania umowy, to przyjmuje się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas określony jasno wskazuje termin, w którym ważność umowy upływa, a najemca jest zobowiązany opróżnić lokal. Jeśli czas oznaczony w umowie mija, a najemca dalej zajmuje lokal mieszkalny, regularnie uiszczając opłaty i czynsz, a wynajmujący nie wyraża sprzeciwu, to przyjmuje się, że umowa trwa nadal, w formie ustnej, i jest zawarta na czas nieoznaczony. Informacje o wysokości czynszu i opłat Dobrze sporządzona umowa najmu lokalu mieszkalnego powinna chronić prawa i przestrzegać obowiązków obu stron. By nie doszło do konfliktów między wynajmującym a najemcą na tle finansowym, warto skrupulatnie i rzetelnie zapisać wszystkie ustalenia dotyczące opłat. Podpisując się pod umową, obie strony są świadome, do czego się zobowiązały i na jakie warunki się zgodziły. Nie mają wówczas żadnej mocy prawnej ustne uzgodnienia. Jako kolejne paragrafy umowy można zapisać: Artykuł 4. 1. Najemca oświadcza, że zobowiązuje się płacić Wynajmującemu ustalony czynsz. 2. Strony umowy ustaliły, że czynsz najmu za jeden miesiąc wynosi 2 500 złotych (czyli dokładna kwota), słownie dwa tysiące pięćset złotych 00 groszy, i płatny jest z góry/lub z dołu (wybór należy do stron umowy) w terminie do 15 (wpisać, do którego dnia miesiąca najemca zobowiązany jest opłacać czynsz) dnia każdego miesiąca. 3. Najemca, poza zapłatą czynszu na rzecz Wynajmującego, obowiązany jest dokonywać wszelkich opłat związanych z lokalem. 4. Koszty opłat związanych z lokalem płatne będą w terminach wskazanych na fakturach i innych dokumentach wystawionych przez podmioty uprawnione. Czym jest czynsz dla najemcy i czynsz administracyjny? Zgodnie z obowiązującym prawem, za oddanie do użytku lokalu mieszkalnego najemca zobowiązany jest płacić czynsz. Opłata ta z reguły ustalana jest w pieniądzu, ale nie musi. Czynszem może być również jakieś świadczenie przedmiotowe bądź usługowe. Możliwe jest również zwolnienie z płatności w zamian np. za przeprowadzenie gruntownego remontu. Częstotliwość płacenia czynszu można ustalić dowolnie, zwykle jest to miesiąc. Czynsz może obejmować samą kwotę opłaty dla wynajmującego za najem lokalu lub kwotę opłaty dla wynajmującego i czynsz administracyjny - wszystko zależy od tego, czego żąda wynajmujący. Umowa najmu może zatem określać kwotę czynszu najmu oraz kwotę zaliczek na poczet opłat administracyjnych (czynsz administracyjny) i eksploatacyjnych (woda, centralne ogrzewanie, gaz, prąd). Przed podpisaniem umowy trzeba jasno ustalić opłaty, a najemca powinien upewnić się czy w opłatę za najem wliczony jest już czynsz dla administracji. Jeśli nie, powinien mieć na uwadze konieczność doliczenia tej kwoty do comiesięcznych kosztów eksploatacyjnych. Jak ustalić sposób płatności? 5. Najemca koszty te będzie ponosił za pośrednictwem Wynajmującego, w sposób i w kwotach zgodnie z fakturami i innymi dokumentami wystawionymi przez osoby uprawnione. Aktualne zestawienie opłat związanych z lokalem i terminy płatności stanowi załącznik do umowy. Zapis pkt 5. stosuje się w przypadku, gdy najemca wszystkie opłaty dokonuje za pośrednictwem wynajmującego, czyli jemu przekazuje pieniądze na opłaty. Może być również taka sytuacja, w której najemca opłaca wynajmującemu wyłącznie czynsz z tytułu najmu lokalu, a pozostałe opłaty wnosi samodzielnie, zgodnie z otrzymanymi rachunkami. Należy pamiętać o gromadzeniu wszystkich potwierdzeń wpłaty, by w przypadku niejasności mieć pisemny dowód regularnych płatności. Wówczas zapis umowy może brzmieć następująco: Wynajmujący zobowiązuje się przedstawiać Najemcy bieżące rachunki obejmujące wskazane w pkt. 3 opłaty eksploatacyjne w terminie co najmniej 7 dni przed terminem płatności. Najemca zobowiązuje się przedstawić Wynajmującemu do dnia terminu płatności włącznie dowody uiszczenia opłat, o których mowa w pkt 2 i 3. Istotne jest także ustalenie sposobu płatności - czy wynajmujący oczekuje płatności w gotówce do ręki, czy preferuje przelew bankowy na rachunek. Takie postanowienia również powinny znaleźć się w umowie najmu lokalu mieszkalnego. Można je zapisać w następujący sposób: 6. Strony umowy ustaliły, że kwoty wymienione w pkt 2. Najemca będzie przelewał na rachunek bankowy Wynajmującego (nazwa banku i numer rachunku bankowego wskazany przez Wynajmującego), tytułem Czynsz za najem lokalu mieszkalnego (dokładny adres nieruchomości oraz imię i nazwisko najemcy) za miesiąc (nazwa miesiąca, za który wpływa czynsz). Jeśli wynajmujący i najemca ustalają, że czynsz będzie przekazywany osobiście, a nie przelewem, warto zapisać to w umowie. Najemca powinien dopilnować, by każdorazowo otrzymał pisemne potwierdzenie przyjęcia pieniędzy przez wynajmującego. Zgodnie z ustaleniami z właścicielem nieruchomości, najemca może samodzielnie dokonywać opłat eksploatacyjnych po otrzymaniu rachunku od wynajmującego. W takim przypadku powinien gromadzić wszystkie potwierdzenia wpłat i przelewów, a także przedstawiać je wynajmującemu, jeśli takie będzie jego życzenie. Zapis w umowie brzmiałby następująco: Strony umowy ustaliły, że kwotę czynszu wskazaną w pkt 2. Najemca będzie przekazywał Wynajmującemu osobiście, a Wynajmujący zobowiązuje się każdorazowo potwierdzać pisemnie otrzymanie wpłaty. Odsetki za zwlekanie z płatnościami – jak zapisać w umowie? 7. W razie opóźnienia w zapłacie czynszu i kosztów opłat związanych z lokalem Wynajmującemu należą się odsetki w wysokości odsetek maksymalnych, a za każde wezwanie do zapłaty zwrotu kosztów w wysokości 50 zł. 8. Wszelkie wpłaty Najemcy w pierwszej kolejności zaliczone będą na należne odsetki i zwrot kosztów wezwań do zapłaty. Wysokość kwoty zwrotu kosztów nie jest określona prawnie na 50 zł, ale jest to suma akceptowana przez sąd jako adekwatna do pokrycia kosztów wezwania do zapłaty w przypadku opóźniania w zapłacie czynszu. Jeżeli właściciel mieszkania przesadzi z kwotą wówczas ewentualne postępowanie sądowe bardziej się przeciągnie, a przy nieumiejętnym dochodzeniu roszczeń będzie to też powodem odrzucenia pozwu przez sąd. Wypowiedzenie umowy Artykuł 5. 1. Najemcy przysługuje prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem (tutaj należy wpisać, jaki zachowuje się okres wypowiedzenia) okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca z następujących ważnych przyczyn : ..................................................... ....................................................... 2. Wynajmujący może wypowiedzieć umowę zgodnie z ustawy o ochronie praw lokatorów. Zgodnie z prawem wypowiedzenie umowy najmu przez właściciela może nastąpić tylko w sytuacjach określonych w ww. ustawy a każdy zapis w umowie sprzeczny z tym przepisem będzie nieważny. Natomiast najemca może wypowiedzieć umowę na czas określony tylko z ważnych przyczyn i powinny być one określone w umowie np. z powodu utraty pracy. Decyzja taka musi być złożona na piśmie z podaniem przyczyny. Wynajmujący może wypowiedzieć umowę najmu zwłaszcza, gdy lokator używa lokal w sposób niezgodny z umową i przeznaczeniem, niszczy i zaniedbuje mieszkanie, zalega z płatnościami przez co najmniej trzy miesiące, podnajmuje nieruchomość bez zgody wynajmującego, właściciel ma zamiar zamieszkać w lokalu lub najemca używa lokal przeznaczony do rozbiórki. W przypadku umowy zawartej na czas nieokreślony, czyli takiej, w której nie oznaczono terminu wygaśnięcia umowy, wypowiedzenie umowy przez właściciela może również nastąpić tylko z przyczyn określonych w ww. ustawy a przez najemcę może nastąpić na warunkach w umowie określonych. Jeśli nie zamieszczono takich zapisów, obowiązują terminy ustawowe wypowiedzenia. Podnajem Artykuł 6. 1. Najemca zobowiązuje się do wykorzystywania lokalu wyłącznie na cele mieszkaniowe. Nie wolno mu go podnajmować ani oddawać innym osobom w bezpłatne używanie bez zgody Wynajmującego. Zgodnie z prawem najemca może za zgodą właściciela nieruchomości podnajmować lokal mieszkalny bądź jego część. Przykładowo najemca wynajmuje trzypokojowe mieszkanie i żeby nieco ulżyć domowym finansom, decyduje się podnajmować jeden pokój. Warunkiem jest uzyskanie zgody od właściciela nieruchomości. Takie ustalenia powinny także znaleźć się w umowie najmu. Zapis może wyglądać w ten sposób: Wynajmujący wyraża zgodę najemcy na podnajem mieszkania lub jego części osobom trzecim. Najemcy i mieszkańcy Dobrą praktyką jest zawieranie umowy z wszystkimi najemcami, którzy będą mieszkali w lokalu. Jest to forma zabezpieczenia dla wynajmującego w przypadku niewywiązywania się z umowy jednego z lokatorów. Oczywiście dotyczy to wyłącznie osób pełnoletnich. Jeśli mieszkanie czy dom wynajmuje pięcioosobowa rodzina – dwójka dorosłych i trójka niepełnoletnich dzieci, to oboje małżonkowie czy partnerzy powinni podpisać się pod umową. Wynajmujący może życzyć sobie dokładnego spisania na umowie, kto będzie zamieszkiwał w lokalu. Można to ująć następująco: 2. W lokalu mieszkalnym będącym przedmiotem najmu mieszkać będą: 1. Piotr Nowak 2. Patrycja Nowak 3. Paweł Nowak 4. Patryk Nowak 5. Pola Nowak. Wydanie lokalu i protokół zdawczo-odbiorczy Artykuł 7. Wydanie lokalu Najemcy nastąpiło w dniu dzisiejszym na podstawie protokołu. Umowę powinno się podpisywać wraz z wydaniem lokalu najemcy. Wydanie mieszkania najemcy wcześniej, przed podpisaniem umowy najmu może wprowadzić właściciela nieruchomości w kłopoty (najemca może nie chcieć podpisać umowy i wyprowadzić się, a wówczas rozwiązaniem jest droga sądowa). Dobrą praktyką jest spisanie szczegółowego protokołu zdawczo-odbiorczego. Dobrze spisany dokument będzie mówił o stanie technicznym, wyglądzie i wyposażeniu lokalu, ale nie należy popadać w obłęd. Absurdalne będzie spisywanie ilości łyżeczek czy noży, ale już wyliczenie większych sprzętów kuchennych ma rację bytu. Protokół zdawczo-odbiorczy powinien zawierać aktualne na dzień wydania lokalu stany liczników. Do umowy warto dołączyć fotografie nieruchomości, które mogą być uzupełnieniem protokołu, a jednocześnie dowodem na wypadek konfliktów między stronami. Zapis dotyczący kaucji Artykuł 8. 1. Dla zabezpieczenia wszelkich należności z tytułu najmu lokalu mieszkalnego przysługujących Wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu, Najemca wpłacił kaucję w wysokości (dokładna kwota), (słownie), co Wynajmujący potwierdza. 2. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu. Artykuł 6. Ustawy o ochronie praw lokatorów jasno precyzuje, że zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu. Kaucja musi być zatem wpłacona w chwili podpisania porozumienia między stronami. Nie pobiera się kaucji w innym czasie i nie dzieli jej na raty. Kaucja to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania, ale też jako źródło odszkodowania na wypadek niedopełnienia umowy. Kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal. Kaucja jest wpłatą, która podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opuszczenia lokalu przez najemcę. Zapis dotyczący kaucji nie jest obowiązkowy, a zależy od ustaleń stron umowy. Jeśli w umowie znajdzie się paragraf dotyczący kaucji, można go dookreślić roszczeniami, jakie pokrywać będzie kaucja i kolejnością ich realizowania. Zgodnie z przepisami w poczet takich należności zaliczyć można: nieopłacony czynsz oraz rachunki za indywidualne zużycie mediów; odszkodowanie za szkody i zniszczenia powstałe w lokalu, z winy najemcy, ale nie wynikające z naturalnego użytkowania mieszkania. Dołączyć można również wzmiankę mówiącą o kolejności zaspokajanych przez kaucję roszczeń, np. W przypadku zaległości z kilku tytułów, w pierwszej kolejności kaucja przeznaczona będzie na pokrycie należności z tytułu czynszu/ na poczet szkód wyrządzonych w lokalu/ itd. Zmiany w umowie Artykuł 9. 1. Zmiana umowy wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. Jeśli w trakcie umowy ustalenia między najemcą a wynajmującym ulegają zmianie, warto sporządzić aneks do umowy zmieniający stare postanowienia na aktualne. Aneks do umowy powinien być sporządzony w identycznych egzemplarzach i podpisany przez strony umowy. Warto go zachować wraz z umową najmu, bowiem warunki najmu, które się zmieniły odnoszą się do ostatniego podpisanej przez wynajmującego i najemcę wiążącego dokumentu. 2. Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron. Umowę podpisują strony umowy ' Umowa najmu lokalu mieszkalnego – zapisy fakultatywne Wszystkie warunki, które ustalają wspólnie strony umowy powinno się dla pewności zapisać w umowie. Mogą one dotyczyć regularnego przyjmowania gości na noc, palenia w mieszkaniu, trzymania zwierząt, przeprowadzania remontów, wprowadzania zmian w umeblowaniu, korzystania z innych pomieszczeń należących do nieruchomości czy zmian warunków umowy i opłat na czas dłuższego wyjazdu najemcy i nieużywania lokalu mieszkalnego (np. wyższy czynsz najmu w sezonie wakacyjnym). Umowa najmu lokalu mieszkalnego – zapisy niedozwolone Jeśli w umowie najmu mieszkania znajdą się zapisy będące w sprzeczności z obowiązującymi przepisami, będą one nieskuteczne i niewiążące. O ile umowa najmu daje dość dużo swobody decydowania o jej warunkach, o tyle należy trzymać się zapisów prawa. Niekorzystne zapisy dotyczą zwykle okresu wypowiedzenia najmu, który przysługuje właścicielowi nieruchomości – tutaj możliwości wypowiedzenia umowy najmu przez wynajmującego są jasno sprecyzowane. Właściciel lokalu nie może swobodnie decydować o czasie, jaki mu przysługuje na rozwiązanie umowy, a także o podwyżce czynszu. Również swobodne zapisy o zwiększaniu opłat za czynsz nie mają mocy prawnej. W dowolny sposób można decydować o obowiązkach w zakresie napraw w lokalu, więc tym zapisom najemca powinien się przyjrzeć dokładnie. Warto dokładne sprecyzować i zapisać, za jakie naprawy odpowiada najemca, a za jakie wynajmujący. Umowa najmu lokalu mieszkalnego na czas określony – wzór Umowa najmu lokalu mieszkalnego na czas określony zawarta w dniu ………………………… r. w………………………… pomiędzy: 1) ……………………………………………………, zamieszkałym/łą w ……………………… przy ul. …………………………, adres do korespondencji: ……………………………………………………………………………………………, dowód osobisty …………………, PESEL …………………………, zwanym/ą dalej Wynajmującym, a 2) ……………………………………………………, zamieszkałym/łą w ……………………… przy ul. …………………………, adres do korespondencji: ……………………………………………………………………………………………, dowód osobisty …………………, PESEL …………………………, zwanym/ą dalej Najemcą. § 1 1. Wynajmujący oświadcza, że jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr ……… w budynku nr ………… przy ulicy …………………………… w ……………………………, zwanego dalej lokalem mieszkalnym. 2. Lokal mieszkalny składa się z …………… pokoi oraz: ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………… 3. Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego, o którym mowa wyżej stanowi …………………… m2. 4. Lokal jest objęty wpisem do Księgi Wieczystej o numerze ……………………………………… prowadzonej przez Sąd Rejonowy w …………………………………, zwanym dalej wpisem do KW. § 2 1. Wynajmujący oddaje Najemcy do używania ww. lokal wraz z wyposażeniem, a Najemca ww. lokal bierze w użytkowanie. 2. Szczegółowy stan techniczny i lista rzeczy stanowiących wyposażenie lokalu stanowi załącznik do niniejszej umowy. § 3 Umowa zostaje zawarta na okres od dnia ………………………… do dnia ………………………… § 4 1. Najemca będzie płacił Wynajmującemu czynsz w wysokości …………………………… zł (słownie: ………………………………………………………………) zł miesięcznie. 2. Oprócz czynszu Najemca będzie ponosił wszelkie opłaty związane z lokalem za pośrednictwem Wynajmującego, w sposób i kwotach zgodnie z fakturami i innymi dokumentami wystawionymi przez osoby uprawnione. Aktualne zestawienie opłat związanych z lokalem i terminy płatności stanowią załącznik do umowy. 3. Czynsz będzie płatny z góry w terminie do ……………………… każdego miesiąca, a opłaty związane z lokalem w terminach wskazanych na fakturach i innych dokumentach wystawionych przez podmioty uprawnione, które Wynajmujący zobowiązuje się przedstawiać Najemcy co najmniej 7 dni przed terminem płatności. 4. W razie opóźnienia w zapłacie czynszu i opłat związanych z lokalem Wynajmującemu należą się odsetki w wysokości odsetek maksymalnych, a za każde wezwanie do zapłaty zwrot kosztów w wysokości 50 zł. 5. Wszelkie wpłaty Najemcy w pierwszej kolejności zaliczone będą na należne odsetki i zwrot kosztów wezwań do zapłaty. 6. Strony umowy ustaliły, że wszelkie kwoty o których mowa wyżej Najemca będzie płacił na rachunek bankowy Wynajmującego numer …………………………………………………………………… § 5 1. Najemcy przysługuje prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem ………………………… okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego z nastepujących ważnych przyczyn : .................................. ................................ 2. Wynajmujący może wypowiedzieć umowę zgodnie z ustawy o ochronie praw lokatorów. § 6 Najemca zobowiązuje się do wykorzystywania lokalu wyłącznie na cele mieszkaniowe. Nie wolno mu go podnajmować ani oddawać innym osobom w bezpłatne używanie bez zgody Wynajmującego. § 7 Wydanie lokalu Najemcy nastąpiło w dniu dzisiejszym na podstawie protokołu. § 8 1. Dla zabezpieczenia pokrycia należności z tytułu najmu przysługujących Wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu, Najemca wpłacił kaucję w wysokości ………………………………… zł, co Wynajmujący potwierdza. 2. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu. § 9 1. Zmiana umowy wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. 2. Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron. 3. Strony zobowiązane są do informowania się pisemnie o każdej zmianie adresu do korespondencji, a pisma wysłane na ostatni podany adres do korespondencji uważa się za skutecznie doręczone. Podpisy Wynajmującego i Najemcy Ze względu na różne warunki ustalone między wynajmującym a najemcą każda umowa najmu lokalu mieszkalnego może być inna. Prezentowany przez nas wzór należy traktować jako przykład z komentarzem. Zadbaj, by Twoją umowę najmu mieszkania sprawdził prawnik lub pośrednik nieruchomości. Inne artykuły, które mogą Cię zaintereswować: Wynajem mieszkań jako działalność gospodarcza Jak wygląda wynajem mieszkania przez agencję? Kaucja, mir domowy, prawo zastawu - słowniczek pojęć dla najemców fot. tytułowa: Biznes zdjęcie utworzone przez katemangostar -
W nawiązaniu do raportu bieżącego nr, informuje, że w dzionku czerwca 2 roku wyraził zgodę na zawarcie aneksu do umowy niezabezpieczonej zaległości na kwotę mln pln z dnia grudnia 2 roku z europejskim bankiem inwestycyjnym, zawarcie umowy, o zgoda na zaciä ganie zobowią zania lub rozporzą dzenie założeniem w spółce z o.
Kiedy jest wymagana zgoda małżonka na zakup nieruchomości? Niby pytanie proste i można na nie odpowiedzieć jednym magicznym zdaniem: „Zgoda małżonka jest wymagana, gdy nieruchomość kupowana jest za środki pochodzące z majątku wspólnego małżonków, a jeżeli środki pochodzą z majątku osobistego jednego z nich, to zgoda drugiego nie jest wymagana” I mógłby to być koniec tematu i koniec artykułu, a jednak wątpliwości w tym temacie bywa zdecydowanie więcej. Zadajecie pytania o formę w jakiej zgoda powinna być udzielona i czy obecność drugiego małżonka przy podpisywaniu umowy jest niezbędna, a co jeżeli małżonek odmówi udzielenia zgody? No i jak to jest z tym nabywaniem nieruchomości do majątku osobistego? itd. Odpowiedzi na te i inne pytania szukajcie poniżej. Majątek wspólny a zgoda małżonka na zakup nieruchomości Zgoda drugiego małżonka niezbędna będzie do nabycia nieruchomości, ale także jej zbycia, obciążenia lub użytkowania wieczystego, gdy pomiędzy małżonkami występuje wspólność majątkowa, a środki pieniężne przeznaczane na jej zakup pochodzą z majątku wspólnego. W takim przypadku zwyczajowo do zawarcia umowy sprzedaży stają oboje małżonkowie i wspólnie podpisują umowę. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy jedno z nich nie chce lub nie może być obecne u notariusza w danym terminie, wtedy rozwiązaniem jest wcześniejsze udzielenie drugiemu małżonkowi również w formie aktu notarialnego, zgody na zawarcie przedmiotowej umowy (tzw. zgoda notarialna), która to już jest tylko okazywana notariuszowi przy zawieraniu umowy. Odmowa zgody Niekiedy jednak bywa i tak, że jeden z małżonków odmawia udzielenia zgody na zakup/sprzedaż nieruchomości, wtedy małżonek który dąży do jej zawarcia może wystąpić do Sądu o wydanie zezwolenia na dokonanie tej czynności. Sąd po zapoznaniu się z argumentacją stron, udzieli takiego zezwolenia jeżeli będzie tego wymagać dobro rodziny (art. 39 krio). Sytuacje, które uzasadniają wydanie zezwolenia przez Sąd, to np. zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych rodziny poprzez zakup nieruchomości, sprzedaż nieruchomości w celu spłaty zadłużenia, czy też sfinansowania niezbędnego leczenia członka rodziny. Kupno nieruchomości za środki z majątku osobistego Generalną zasadą jest, że wszystko co małżonkowie nabywają razem bądź oddzielnie w trakcie trwania wspólności majątkowej, stanowi majątek wspólny. Wyjątkiem od tej zasady stanowi tzw. surogacja (art. 33 pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), zgodnie z którą do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego. W sytuacji więc, gdy małżonek nabywa nieruchomość za środki pochodzące z jego majątku osobistego, nieruchomość taka wchodzi również do jego majątku osobistego. Nie ma on wtedy obowiązku uzyskania zgody drugiego małżonka na dokonanie przedmiotowej czynności. W powyższej sytuacji, notariusz odbiera od małżonka dokonującego zakupu oświadczenie, iż nabywa daną nieruchomość ze środków pochodzących z majątku osobistego. Praktyka notariuszy co do obecności drugiego małżonka przy zawieraniu powyższej umowy bywa różna. Jedni wymagają obecności i potwierdzenia przez drugiego małżonka, że nieruchomość jest nabywana faktycznie ze środków pochodzących z majątku osobistego, innym wystarcza oświadczenie małżonka dokonującego czynności. Niezależnie jednak czy takie oświadczenie zostanie potwierdzone przez drugiego małżonka, czy nie, ich treść nie przesądza o tym, do jakiego majątku nieruchomość należy. Decyduje o tym faktyczne pochodzenie środków i jeżeli oświadczenie przedmiotowe zostało złożone niezgodnie ze stanem faktycznym, a nieruchomość nabyta za środki pochodzących z majątku wspólnego, małżonek poszkodowany może dochodzić przed sądem ustalenia, iż nieruchomość została nabyta właśnie do majątku wspólnego, a nie osobistego. Dla pewności obrotu i własnego zabezpieczenia, małżonek chcący nabyć w czasie trwania wspólności majątkowej, nieruchomość do majątku osobistego, musi być gotowy wykazać, iż środki na jej zakup pochodziły z majątku osobistego tj. np. z otrzymanej darowizny, spadku, zadośćuczynienia. Masz wątpliwości, pytania, chcesz się podzielić swoją opinią, zostaw komentarz. Każdy czytam i staram się na bieżąco odpisywać. Jeżeli jednak potrzebujesz indywidualnej płatnej porady prawnej, napisz do mnie na adres mailowy: kontakt@
Na to pytanie można odpowiedzieć jednym słowem: Tak. Pańska małżonka może wynająć mieszkanie bez Pańskiej zgody. W pewnych sytuacjach współmałżonek nawet powinien to uczynić. Za przedstawioną odpowiedzią przemawiają zwłaszcza względy celowościowe (funkcjonalne). Za sięganiem do nich przemawiają głównie dwie okoliczności.
Dostałem po śmierci cioci w spadku pół domu. Druga połowa była wujka i stała się własnością jego nieślubnego syna. Taki wpis widnieje w księdze wieczystej. Na tym sprawy utknęły. Żadna ze stron nie poczyniła żadnych ruchów, aby rozwiązać sprawę współwłasności. Sytuacja jest taka, że ja wyłącznie posiadam klucze do tego domu i opłacam wszystkie rachunki. Czy mogę wynajmować ten dom? Czy syn wujka może mi to utrudniać albo domagać się dzielenia z nim pieniędzmi z najmu? Czy muszę dać mu klucze do domu? Zarząd nad współwłasnością Współwłasność to zawsze kłopotliwy układ. W tym wypadku przysługuje dwóm osobom udział po 1/2. Proszę pamiętać, że udział nie dotyczy wydzielenia części nieruchomości, ale jest to udział w 1/2 całej nieruchomości – każdym pokoju, każdym pomieszczeniu, każdej cegle, z której budynek jest zbudowany. Zarząd związany ze współwłasnością i użytkowaniem unormowany jest w art. 198-205, art. 208 i 209 Kodeksu cywilnego ( oraz w art. 611-616 Kodeksu postępowania cywilnego ( O uprawnieniu współwłaścicieli do współposiadania i korzystania z rzeczy wspólnej mowa jest w art. 206 i 207 Art. 200 stanowi, że każdy ze współwłaścicieli jest obowiązany do współdziałania w zarządzie rzeczą wspólną. Zgodnie zaś z treścią art. 201 – do czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną potrzebna jest zgoda większości współwłaścicieli. W braku takiej zgody każdy ze współwłaścicieli może żądać upoważnienia sądowego do dokonania czynności. Z kolei w świetle art. 199 – do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W braku takiej zgody współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie, mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli. W literaturze powszechnie przyjmuje się pojęciem zarządu (art. 199-205 i 208 którym objęte są czynności dotyczące gospodarowania rzeczą wspólną. Podkreśla się, że zarząd to podejmowanie wszelkich decyzji i dokonywanie wszelkiego rodzaju czynności dotyczących przedmiotu wspólnego prawa, koniecznych lub przydatnych w toku gospodarowania rzeczą, obejmujących sferę utrzymania, zabezpieczenia i eksploatacji rzeczy. Mogą to być czynności faktyczne (np. inwestycje, remonty), prawne (np. wynajęcie lub wydzierżawienie rzeczy) i urzędowe (np. złożenie wniosku o ustalenie warunków zabudowy lub o pozwolenie na budowę). W judykaturze wskazano, że przez zarząd majątkiem wspólnym rozumieć należy całokształt czynności prawnych i faktycznych, które dotyczą tego majątku bezpośrednio lub pośrednio „poprzez osiągnięty skutek gospodarczy” (uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 1994 r., III CZP 182/93, OSNC 1994, nr 7-8, poz. 146). Czynnością zarządu jest dokonywanie przez współwłaścicieli rozporządzeń rzeczą wspólną, co wynika z art. 199 zd. 1 in principio Zobacz też: Wynajem mieszkania synowi Wynajęcie części nieruchomości Niewątpliwie wynajęcie rzeczy wspólnej, w tym lokalu mieszkalnego, należy zakwalifikować jako czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu. Wobec powyższego zawarcie przez jednego ze współwłaścicieli umowy najmu części nieruchomości stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu i nie może być skutecznie realizowane bez zgody wszystkich współwłaścicieli. Zgoda ta jest oświadczeniem woli, które podlega regułom odnoszącym się do składania owych oświadczeń woli (art. 60 i nast. co oznacza, że może ona być wyrażona także w sposób dorozumiany. Przeczytaj też: Zgoda współwłaścicieli na dzierżawę wzór Informacja dla drugiego współwłaściciela o wynajęciu Stosownie do przepisu art. 60 wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. Powołany przepis ustanawia zasadę swobody formy oświadczenia woli, która doznaje ograniczenia tylko wówczas, gdy wyraźny przepis prawa wymaga dokonania czynności prawnej w formie szczególnej (pisemnej, notarialnej, z podpisem urzędowo poświadczonym, z datą pewną itp.). Brak nakazu zachowania formy szczególnej oznacza, że oświadczenie woli osoby dokonującej czynności może być wyrażone w formie dowolnej, a więc przez jakiekolwiek zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. Obok formy ustnej mogą to być jakiekolwiek inne zachowania podmiotu w postaci tzw. czynności konkludentnych. P. facta concludentia można nie tylko nawiązać stosunek prawny, ale i go rozwiązać. Zatem zgoda pozostałych współwłaścicieli co do zasady nie wymaga szczególnej formy i może zostać wyrażona ustnie, a nawet w sposób dorozumiany. Drugi współwłaściciel nie musi sprzeciwiać się wynajęciu – to zasadniczo wystarczy. Jednak musi o tym wiedzieć. Pojęcia czynności zwykłego zarządu i przekraczających zarząd zwykły nie zostały w Kodeksie cywilnym zdefiniowane. Pojęcia te są względne i charakter czynności musi być oceniany w konkretnych okolicznościach faktycznych. Oznacza to, że taka sama czynność, w różnych okolicznościach może być czynnością zwykłego zarządu albo zwykły zarząd przekraczać. Ogólnie tylko można stwierdzić, że do zwykłego zarządu należą sprawy związane ze zwykłą eksploatacją rzeczy, pobieranie pożytków i dochodów, administrowanie rzeczą, konserwacja, dokonywanie czynności zachowawczych w tym wytaczanie powództw np. o ochronę posiadania, o wydanie rzeczy, o zapłatę czynszu, o eksmisję, zawieranie umów związanych z zarządem i eksploatacją. Uzasadnione jest przyjęcie, że zawarciem umowy najmu ma charakter czynności przekraczających zwykły zarząd. Zobacz również: Dzierżawa z prawem pierwokupu Przeszkodzenie w wynajęciu części nieruchomości wspólnej Czy drugi współwłaściciel może Panu przeszkodzić? Zdecydowanie tak. Współwłaściciel, który nie jest w posiadaniu rzeczy stanowiącej przedmiot współwłasności, może realizować swe uprawnienia do jej posiadania: w drodze powództwa, ale tylko w sytuacji, gdy każdy ze współwłaścicieli może korzystać z całej rzeczy wspólnej, niezależnie od takiego korzystania przez pozostałych współwłaścicieli (np. korzystanie ze wspólnej studni, drogi, pastwiska); w drodze postępowania nieprocesowego z wnioskiem o wydzielenie, wszystkim lub niektórym współwłaścicielom (współspadkobiercom), rzeczy do wyłącznego użytku. Współwłaściciel (spadkobierca), który nie korzysta z przedmiotu współwłasności (spadku), może dochodzić od innych współwłaścicieli (współspadkobierców) zasądzenia odpowiedniej kwoty z tytułu pobranych przez nich przychodów, a to w drodze procesu lub w postępowaniu o zniesienie współwłasności (o dział spadku) na podstawie art. 618 (art. 688 Jeśli chce Pan swobodnie rozporządzać nieruchomością, w tym np. wynajmować lokal, to albo uzyska Pan na to zgodę drugiego współwłaściciela, albo należy dokonać podziału do korzystania. Korzystanie ze wspólnej nieruchomości – sposoby Można wyodrębnić trzy sposoby korzystania z nieruchomości (i rzeczy ruchomych): ustawowe, umowne i na podstawie orzeczenia sądowego. Natomiast samo korzystanie z rzeczy obejmuje uprawnienie do pobierania pożytków oraz uprawnienie do jej używania. Ustawowy sposób korzystania ze wspólnej nieruchomości określa art. 206 Według tego przepisu każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Jeżeli współwłaściciele nie mogą dojść do porozumienia, sposób korzystania z rzeczy wspólnej może określić sąd na podstawie przepisów procesowych dotyczących zarządu rzeczą wspólną (art. 611-616 Orzeczenie sądu może zawierać taką treść, jaką mogłaby zawierać umowa pomiędzy współwłaścicielami określająca sposób korzystania z rzeczy (J. Ignatowicz: Prawo rzeczowe, Warszawa 1994 r., str. 139). Z punktu widzenia praktyki notarialnej decydujące znaczenie ma umowny sposób korzystania z rzeczy, a przede wszystkim korzystania z nieruchomości. Jest to inny sposób korzystania z rzeczy wspólnej, aniżeli wynika to z art. 206 Najczęściej występujący jest tzw. podział nieruchomości do korzystania (użytkowania) zwany również podziałem quoad usum, który jest zaprzeczeniem posiadania przewidzianego w art. 206 Taką odmienność mogą jednak wprowadzić wszyscy współwłaściciele na podstawie art. 199 Podział polega na tym, że każdy ze współwłaścicieli otrzymuje do wyłącznego użytku fizycznie wydzieloną część nieruchomości. Podział wspólnej nieruchomości do korzystania ukształtowany umową może być zmieniony na podstawie nowej umowy wszystkich współwłaścicieli lub na podstawie orzeczenia sądu (postanowienie SN z dnia 12 września 1973 r. III CRN 188/73 OSNCP 1974/11 poz. 183). Proszę rozważyć tę opcję, w istniejącym stanie rzeczy będzie Pan zobligowany podzielić się dochodem z czynszu. Zgodnie z art. 207 „Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.”. Tak więc, czy za zgodą, czy bez zgody drugiego współwłaściciela, połowa czynszu należy się jemu, chyba że dokonają Panowie podziału do korzystania. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Czas na krótkie podsumowanie. Zgoda małżonka wspólnika na zawarcie przez spółkę cywilną umowy nie jest konieczna w każdym przypadku. Można nawet powiedzieć, że konieczność uzyskania takiej zgody zachodzi tylko w wyjątkowych przypadkach. Ale taką zgodę warto uzyskać nawet jeżeli nie musisz tego robić.
Czym jest najem? zgodnie z art. 659 Kodeksu cywilnego najem jest dwustronną umową cywilno-prawną. Podpisując więc umowę najmu mieszkania, lokalu bądź domu, obie strony będą zobowiązane do wzajemnego świadczenia na swoją rzecz różnych świadczeń. Jako osoba wynajmująca udostępnisz lokal najemcy, a najemca w zamian za udostępnienie lokalu, co miesiąc płacić Ci będzie kreśloną w umowie najmu kwotę. Czym jest najem? najem jest czynnością polegającą na odstąpieniu komuś lub wzięciu w użytkowanie mieszkania lub innej rzeczy za wynagrodzeniem, którego wysokość określimy w umowie. W najem oddać można więc mieszkanie, dom, samochód itd. Często zamiast terminu najem, używa się zamiennie słowa wynajem – jest to zupełnie to samo znaczenie słowa. Aby ułatwić Ci wszelkie czynności w obrębie najmu, czy będzie to aneks do umowy najmu, rozwiązanie umowy, podwyżka czynszu, pełnomocnictwo, oświadczenie, prośba, pokwitowanie, czy jakakolwiek inna sprawa, którą należy załatwić na linii wynajmujacy – najemca, możesz posłużyć się przygotowanymi przez nas wzorami pism.
od zawarcia umowy, sąd mógł, na żądanie, wyznaczyć zobowiązanemu termin do jej zawarcia z tym skutkiem, że w razie nie zawarcia umowy w ciągu tego terminu prawomocny wyrok był równoznaczny z jej zawarciem. Roszczenie o zawarcie umowy przyrzeczonej przedawniało się w upływem roku od chwili, kiedy umowa miała być zawarta.
W dniu 18 marca 2011 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę, zgodnie z którą w sprawie o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika (art. 787 nie jest dopuszczalne stosowanie domniemania faktycznego przy ustalaniu, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała za zgodą małżonka dłużnika (sygn. akt III CZP 117/2010, dalej „Uchwała”). Dochodzenie należności od dłużników pozostających w związkach małżeńskichOmawiana Uchwała odnosi się do istotnego praktycznego problemu, jakim jest dochodzenie należności od dłużników pozostających w związkach małżeńskich. Zgodnie z art. 41 §1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. nr 9 poz. 59 ze zm.), wierzyciel może żądać zaspokojenia z majątku wspólnego małżonków, jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązanie za zgodą drugiego tzw. klauzuli wykonalnościW związku z powyższą zasadą, art. 787 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. nr 43 poz. 296 ze zm., dalej „kpc”) przewiduje możliwość nadania przez sąd tzw. klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu (np. wyrokowi sądu) wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim, także przeciwko małżonkowi tej osoby. Postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności przewiduje wówczas ograniczenie odpowiedzialności małżonka do majątku objętego wspólnością majątkową. Warunkiem uzyskania takiej klauzuli jest wykazanie przez wierzyciela dokumentem urzędowym lub prywatnym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika. Powyższa procedura jest więc swoistym ułatwieniem dla wierzycieli. Wystarczy bowiem pozwać tego z małżonków, który zaciągnął zobowiązanie, po czym przeciwko drugiemu małżonkowi można uzyskać klauzulę wykonalności, w ramach procedury dużo prostszej niż proces i na tej podstawie prowadzić egzekucję z majątku wspólnego Czy można ustanowić rozdzielność majątkową wstecz?Jak wykazać, że małżonek wyraził zgodę? W praktyce budzi jednak wątpliwości, w jaki sposób można wykazać dokumentem,że zobowiązanie zostało zaciągnięte za zgodą małżonka. W stanie faktycznym sprawy, której dotyczy Uchwała, wierzyciel w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności powoływał się na fakt, że żona dłużnika miała szerokie pełnomocnictwo do dokonywaniaw jego imieniu czynności w ramach prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej oraz zawarła w imieniu dłużnika umowę o współpracy, z której powstało zadłużenie dochodzone przez gruncie powyższego przypadku, Sąd Najwyższy doszedł do wniosku, że w sprawie o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika nie jest dopuszczalne stosowanie tzw. domniemania faktycznego przy ustalaniu, czy wierzytelność powstała za zgodą małżonka. W powyższym kontekście należy wyjaśnić, że tzw. domniemanie faktyczne polega na tym, iż sąd może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów (art. 231 kpc).Uchwała SN Ujmując rzecz najprościej, zdaniem Sądu Najwyższego, z dokumentu przedłożonego przez wierzyciela celem uzyskania na podstawie art. 787 kpc klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, musi wynikać wprost, że małżonek wyraził zgodę na zaciągnięcie zobowiązania. Innymi słowy, sąd orzekający w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nie może domniemywać istnienia zgody z dokumentu, którego treść bezpośrednio nie obejmuje wyrażenia takiej interpretacja może spowodować, że wierzyciele nie będą mogli uzyskiwać klauzuli wykonalności przeciwko małżonkom dłużników, na podstawie różnego rodzaju dokumentów, z których pośrednio można wnioskować, że małżonek wyraził zgodę na zaciągnięcie określonych zobowiązań. W praktyce, takie dokumenty powstają np. przy prowadzeniu przez małżonków w niesformalizowany sposób wspólnej działalności gospodarczej. Często bowiem zdarza się, że jedno z małżonków prowadzi działalność jako przedsiębiorca wpisany do ewidencji, drugi małżonek zaś wspiera go w prowadzeniu przedsiębiorstwa i niekiedy nawet sporządza związane z tym dokumenty, np. dokumenty księgowe, wystawia lub przyjmuje faktury zastosowaniu rygorystycznej interpretacji, jaką sformułował Sąd Najwyższy, tego rodzaju dokumenty, choć mogą uzasadniać wniosek, że małżonek godził się na określone zobowiązania, nie będą mogły posłużyć do uzyskania klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi, jeśli zgoda na zobowiązania nie wynika wprost i jednoznacznie z ich Tytuł wykonawczy przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskimIstotne jest jednak, że powyższa rygorystyczna interpretacja, dotyczy tylko postępowania o nadanie klauzuli wykonalności. Jak zauważył Sąd Najwyższy, wierzyciel, który nie dysponuje dokumentami wprost dowodzącymi zgody małżonka dłużnika na zaciągnięcie zobowiązań, ma możliwość wytoczenia powództwa przeciwko małżonkowi w zwykłym procesie. Wówczas, wierzyciel może wykazywać istnienie zgody na zaciągnięcie zobowiązań wszelkimi dowodami, zatem nie tylko dokumentami, z których treści zgoda miałaby wynikać wprost, lecz także np. zeznaniami świadków, bądź dokumentami, z których zgodę można wywnioskować jedynie wyżej konkluzje Sądu Najwyższego mają istotne praktyczne znaczenie dla wierzycieli dłużników pozostających w związkach małżeńskich. Niewątpliwie, najlepszym sposobem na zapewnienie sobie możliwości egzekwowania wierzytelności z majątku wspólnego małżonków, jest uzyskanie jednoznacznej, pisemnej zgody małżonka kontrahenta na zaciągnięcie zobowiązania. Zgoda taka może być wyrażana bądź w odrębnym dokumencie, bądź w formie adnotacji na dokumencie stwierdzającym zaciągnięcie zobowiązania przez dłużnika. Istotne jest jednak, aby zgoda taka wynikała wprost z treści dokumentu, ponieważ jedynie taki dokument w myśl wykładni przyjętej przez Sąd Najwyższy może pozwolić na uzyskanie klauzuli wykonalności na podstawie art. 787 kpc, przeciwko małżonkowi serwis: Małżeństwo
PEŁNOMOCNICTWO I ZGODA NA ZAWARCIE UMOWY/ANEKSU Ja: Imię Nazwisko PESEL obywatelstwo data urodzenia (jeśli brak nr PESEL) Kraj urodzenia Nazwa dokumentu tożsamości1 Seria i numer Data wydania Data ważności Nazwa dokumentu potwierdzającego pobyt w PL2 (dotyczy obcokrajowca spoza UE) Seria i numer Data wydania Data ważności Nazwa drugiego
1IOXSe. 3lko12wmny.pages.dev/743lko12wmny.pages.dev/2663lko12wmny.pages.dev/3983lko12wmny.pages.dev/223lko12wmny.pages.dev/53lko12wmny.pages.dev/1543lko12wmny.pages.dev/293lko12wmny.pages.dev/1753lko12wmny.pages.dev/87
zgoda małżonka na zawarcie umowy najmu wzór